Perqué son tan gracioses los Mots d'òc?

Perqué son tan gracioses los Mots d'òc? -//- Vegèri ièr un bon film: "Backstabbing for beginners". Ai finalizat uèi la primièra sason d'una tanben bona sèria: "The Handmaid's Tale". D'autra banda, soi estat uèi matin en escotant qualques enregistraments endarrierats dels Mots d'òc de Ràdio France Blue Béarn que m'an fach soscar: "de que ne rison". Pendent las doas minutas escassas de discors de Perre Salles, aquel e los menaires del esmissió se petan de rire sens mediar cap de remoquet graciós. Mas m'a fach remembrar qu'als Mots d'òc de Ràdio France Blue Occitanie la convèrsa entre Géraud Delbès e Alban Forlot es tanben un rire constant. De que ne rison? Per contra, los Mots d'òc de Radio France Blue Périgord es mai seriós, possiblament perque Joan Pau Verdier a pas normalament un partenaire. Es solament simpatia radiofonica? Benlèu los Catalans sèm pas tan simpatics coma los Occitans e per aquò los programas lingüistics raiofònics catalans radiats en duo se fan sens s'escagassar de rire?

Aquel divendres ai gaudit d'un dinnar amb camaradas al bar Can Manel del cami de Sant Jeroni de la Murtra de Badalona. Darrièr jorn de trabalh per aquela setmana, e al ser ai iniciat la lectura de "Lletres d'exili, dietari d'un cavaller càtar" de Xavier Tornafoch. Pagès editors).

Comenci aquel dimècres amb una reflexion que convertirai en twitt: "independentisme es aquel movement social que se desencadena quand una còla de cleptòmans començan a dire que lo lairon ès tu". Dinnar, après lo trabalh, amb amics diametralament desparièrs de ieu, es un dels plasers dels quatre jorns que passam dins d'aquela planeta. Ajudar los filhs amb los devers d'escòla a l'ostal de la matèria de francés n'es un autre. Veire per la nuèch una bona sèria de television (Line of Duty) es agradiu abans de donar per acabat lo jorn. La part dolenta del jorn es la manca de temps e aver d'anar a dormir amb mens de sièis oras de sòm per davant.

Sant Jordi a Barcelona

La fèsta catalana de Sant Jordi es una autentica fèsta de la prima, ont los libres e las ròsas parlan pas tan d'amor e prima coma de la passion transcendenta del pòble catalan. O vesi tradicionalament dempuèi lo quartièr, mas anèri ièr viure Sant Jordi al centre de Barcelona perque la miá suera signava d'exemplars de la siá darrièra òbra e poguèri veire demest de la multitud la passion qu'an los catalans per èsser una part del fum de monde (altrament dich la nacion) compresa coma part de qualquarren mai granda que cadun e a l'encòp un còrs collectiu.

Ongan vòli pas cap de libre

Uèi m'a calgut anar a la Barceloneta per causa del trabalh. Al mieu environ anavan centenats de joves pel mièg de la carrièra vestits -o desvestits- amb bikini, vestit de banh e claquetas. Comença tanben a aver ambient de Sant Jordi (qualques kiosks concentran ja libres). Ongan vòli pas cap de libre per St. Jordi, perque n'ai quinze en dança, e amb un nòu libre mai ja n'auriá setze en fasent coa, e sabi qu'arribarà St. Jordi de l'an que ven e los aurai encara quinze totes a la mitat. Pauc temps per legir es l'unica tusta de la revolucion independentista.

Deman serai agotat

La setmana passada sortèri per la tele dins lo programa 30 minutas de Tv3. Foguèt solament una minuta escassa. Èra un programa que comparava l'atencion a las personas sens tet a Finlàndia e a Catalonha. Per causa d'aiçò fa de jorns que parli (via Chat) sus aquel tèma amb collègas de divèrses païses e dòrmi per aquò una mejana de 4 oras jornalièras. Voliá uèi recuperar un pauc d'oras de dormir. Mas la setmana passada m'agradèt fòrça çò de primièr episòdi del programa Katalonski, a Television de Catalonha, del cantaire d'origina islandès Halldór Már, e per aquò uèi me soi esperat a lo veire. La setmana passada foguèt a New York e es estat uèi a Mexic. M'a agradat fòrça. Me'n vau dormir que serai deman agotat.

Uèi (19/04/2018, amb gaireben 57 ans) comenci a aprene los parlars del nòrd.

La nòstra lenga cataloccitana es pauc divèrsa, mas es compausada per dos dialèctes principals: lo catalan (dempuèi la Segura fins a las Corbièras), e l’ocitan (dempuèi l’Atlantic als Alps e gaireben fins a Lèira). Ieu soi parlant de catalan oriental e uèi (19/04/2018, amb gaireben 57 ans) comenci a aprene los parlars del nòrd de las Corbièras, e o farai de la meteissa manièra qu’aprenguèri francés: en me lançant dirèctament a parlar tal coma me dicta l’intuicion (e après ja corregirai los tèxtes). Aqueles tèxtes qu’escriurai seràn de pichonas reflexions o de cronicas de la miá jornada, e los publicarai en aquel blog:
https://cataloccitan.blogspot.com/
 en aquela pagina FB:
https://www.facebook.com/Cataloccitan/
 e en aquel grop de facebook:
https://www.facebook.com/groups/cataloccitan/

E soi conscient que cometrai fòrça erranças, mas per aprene plan una lenga cal la parlar prèviament mal. L’avantatgi es que compreni los parlars occitans gaireben tan plan como los parlars catalans.