Perqué son tan gracioses los Mots d'òc? -//- Vegèri ièr un bon film: "Backstabbing for beginners". Ai finalizat uèi la primièra sason d'una tanben bona sèria: "The Handmaid's Tale". D'autra banda, soi estat uèi matin en escotant qualques enregistraments endarrierats dels Mots d'òc de Ràdio France Blue Béarn que m'an fach soscar: "de que ne rison". Pendent las doas minutas escassas de discors de Perre Salles, aquel e los menaires del esmissió se petan de rire sens mediar cap de remoquet graciós. Mas m'a fach remembrar qu'als Mots d'òc de Ràdio France Blue Occitanie la convèrsa entre Géraud Delbès e Alban Forlot es tanben un rire constant. De que ne rison? Per contra, los Mots d'òc de Radio France Blue Périgord es mai seriós, possiblament perque Joan Pau Verdier a pas normalament un partenaire. Es solament simpatia radiofonica? Benlèu los Catalans sèm pas tan simpatics coma los Occitans e per aquò los programas lingüistics raiofònics catalans radiats en duo se fan sens s'escagassar de rire?
La nòstra lenga cataloccitana es pauc divèrsa, mas es compausada per dos dialèctes principals: lo catalan (dempuèi la Segura fins a las Corbièras), e l'occitan (dempuèi l'Atlantic als Alps e gaireben fins a Lèira). Uèi (19/04/2018, amb gaireben 57 ans) comenci a aprene los parlars del nòrd de las Corberes e o farai de la meteissa manièra qu'aprenguèri francés: en me lançant dirèctament a parlar tal coma me dicta l'intuicion (e après ja corregirai los tèxtes).
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada