Comenci aquel dimècres amb una reflexion que convertirai en twitt: "independentisme es aquel movement social que se desencadena quand una còla de cleptòmans començan a dire que lo lairon ès tu". Dinnar, après lo trabalh, amb amics diametralament desparièrs de ieu, es un dels plasers dels quatre jorns que passam dins d'aquela planeta. Ajudar los filhs amb los devers d'escòla a l'ostal de la matèria de francés n'es un autre. Veire per la nuèch una bona sèria de television (Line of Duty) es agradiu abans de donar per acabat lo jorn. La part dolenta del jorn es la manca de temps e aver d'anar a dormir amb mens de sièis oras de sòm per davant.
La nòstra lenga cataloccitana es pauc divèrsa, mas es compausada per dos dialèctes principals: lo catalan (dempuèi la Segura fins a las Corbièras), e l'occitan (dempuèi l'Atlantic als Alps e gaireben fins a Lèira). Uèi (19/04/2018, amb gaireben 57 ans) comenci a aprene los parlars del nòrd de las Corberes e o farai de la meteissa manièra qu'aprenguèri francés: en me lançant dirèctament a parlar tal coma me dicta l'intuicion (e après ja corregirai los tèxtes).
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada