La fèsta catalana de Sant Jordi es una autentica fèsta de la prima, ont los libres e las ròsas parlan pas tan d'amor e prima coma de la passion transcendenta del pòble catalan. O vesi tradicionalament dempuèi lo quartièr, mas anèri ièr viure Sant Jordi al centre de Barcelona perque la miá suera signava d'exemplars de la siá darrièra òbra e poguèri veire demest de la multitud la passion qu'an los catalans per èsser una part del fum de monde (altrament dich la nacion) compresa coma part de qualquarren mai granda que cadun e a l'encòp un còrs collectiu.
La nòstra lenga cataloccitana es pauc divèrsa, mas es compausada per dos dialèctes principals: lo catalan (dempuèi la Segura fins a las Corbièras), e l'occitan (dempuèi l'Atlantic als Alps e gaireben fins a Lèira). Uèi (19/04/2018, amb gaireben 57 ans) comenci a aprene los parlars del nòrd de las Corberes e o farai de la meteissa manièra qu'aprenguèri francés: en me lançant dirèctament a parlar tal coma me dicta l'intuicion (e après ja corregirai los tèxtes).
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada